Zanurzać się w rudej jesieni

Zanurzać zanurzać się

w ogrody rudej jesieni

i liście zrywać kolejno

jakby godziny istnienia

Chodzić od drzewa do drzewa

od bólu i znowu do bólu

cichutko krokiem cierpienia

by wiatru nie zbudzić ze snu

I liście zrywać bez żalu

z uśmiechem ciepłym i smutnym

a mały listek ostatni

zostawić komuś i umrzeć

Splin za splinem przetacza się ostatnio w rytmie dzień za dniem godzina za godziną. Za oknem było tak pięknie - nawet nie pobrodziłam wśród pięknych złotych liści. Ostatnia chwila, zeby zaczerpnąć jesiennego optymizmu przeszła mi koło nosa.

Przykleiłam się więc do szyby i oglądałam to co się tam dzieje, jak dziecko przyklejone do szyby cukierni... a tam tyle barw, ciepłych kolorów, szał ciał i szał liści.

No i taka smutna, przybita przypomniawszy sobie "blues o czwartej nad ranem" weszłam do imentu we wspomnienia, w odsłuchiwania SDMu i nagle wrócił do mnie wiersz Stachury "Jesień" - przypomniałam sobie te nastoletnie "bóle istnienia" - przypomniałam i uśmiechnełam: jak dobrze mieć ten etap za sobą. I jakoś od razu zrobiło mi się jaśniej, mniej chmurnie, mniej durnie. Czoło podniosłam ku niebu, wyprostowałam główną oś ciała (kręgosłup znaczy się), dwa (no może dwanaście) głębszych oddechów i uszy do góry. Zima idzie - to fakt nieubłagany, ale z zimą, przynajmniej na początku Boże Narodzenie, pierników pieczenie, choinki przygotowywanie, bombek szykowanie - nie będzie tak źle!

Wprowadzając nowości natknęłam się na bombkę choinkę z przedziałem (to znaczy przedział ci jest wielofunkcyjny, bo może być zawieszką do okna - płaskim ozdobnikiem na choinkę - no i przedziałem do wewn. bombki choinki). Uśmiałam się do siebie, bo jeszcze choinka okazała się tak przemyślnie skonstruowana, że elegancko stoi na nóżce. Muszę popełnić coś choć 1 sztukę na swoje biurko! a jakby tak świeczkę za nią postawić? spalimy się w tym roku ;o) ? chyba przesadzam.