Jesienne barwy

Jesienny czas płynie inaczej. Chłodne dni zwiastują zimowe klimaty, ale póki na drzewach złoto, miedzianie, rudo i czerwono nie przyjmujemy do wiadomości, że lato definitywnie odeszło zabierając ze sobą ciepłe dni. Złota polska jesień jest przedłużeniem beztroskiego lata. Niezgodą na śnieg i mróz.

*

Mam do schowania tajemnicę. Skrzynka z założenia miała być mroczna. Początkowa koncepcja zakładała chińskiego smoka. Coś mnie jednak niepokoiło. Przecież do środka powędruje kwintesencja kobiecości - nic w niej nie ma z klimatów orientalnych czy mrocznych. Jest za to dużo dobrej energii. Ostatnio rozstaję się z miłością do lata, cenię o wiele bardziej późną wiosnę czy wczesną jesień. Przyszły do mnie więc fiolety - jako duchowość, ożywcze oranże jako energia i czerwienie jako emocje. I choć wszystko u mnie ostatnio tonie w delikatnych, pudrowych różach to tak właśnie wygląda część energetycznej jesieni w moich zakamarkach duszy.

*

Skrzynka jest pęknięta, odrzut z moich półproduktów warsztatowych. Nieudany eksperyment ze strukturą, potem męki piekielne nad wnętrzem okręgu. W końcu zrezygnowana zaczęłam zdrapywać (niemalże pochlipując) kolejne warstwy - wierzchnia z niewyschniętej gładzi gipsowej, kilka szarej farby która odstawała mi purchlami i w reszcie spodnia fioletowa a pod nią mocny róż. Kiedy zrezygnowana odsłoniłam nierówną powierzchnię zamarłam. To było to! Zostało dobrać motyw dziewczyny i kwiatów, zrobić cieniowania, patynowania i nieco spękań wypełnionych pastą do złoceń.