Długo wyczekiwana a ciągle nieskończona - Renesansowa Ikona

Niestety moja umiejętność fotografowania poszła w nieznane i za nic nie dała się dziś wywołać z niebytu. Obiecuję poprawić zdjęcia, kiedy tylko wyjdzie choć odrobina słońca.

Historia tejże ikony, nie dość że rozciągnięta w czasie na aż 4 lata, to jeszcze nie przynosi dziś finału. Dlaczego 4 lata - spytacie? Otóż tyle właśnie minęło od warsztatów, na które zapisałam się niechętnie i poszłam na siłę. Oto wynik:

Wynik niby poprawny, ale mnie nie zadowalał. Wiele ikon mi się zwyczajnie nie podoba. Nie czułam też tego wewnętrznego imperatywu, niezbędnego do tego typu prac. Stara szkoła pisania ikon ogranicza nawet grono osób, które mogą lub nie mogą się parać jakimkolwiek "pisaniem ikon". Nie wiem czy moje decoupagowe zmagania można zaliczyć do pisania ikon, jednak czas musiał dojrzeć. 

Tło pod Madonnę Rafaella cieniowałam, opracowałam też własny szablon na podstawie zbiorów muzealnych z zakresu ornamentów obecnych w renesansie. Chciałam, żeby była najbliższa epoce, jak to tylko jest możliwe. I tak właśnie powstały złocenia z tła. Gotyckie okna to już znany wzór ze skrzyneczki przygotowywanej latem 2014. Tym raze gips nie chciał ze mną współpracować i do pracy wróciłam do perlen pearl. Obie ikony z papierami Stamperii. Wykończenie: lakier spirytusowy Decomanii.

Kiedy za miesiąc lub dwa - dobrze wyschnie lakier, czekają mnie prace nad zewn. stroną drzwiczek.