Namotałam

Przy pracy z lnianą przędzą zawsze przypomina mi się wiersz Mistrza Juliana. Plączę sznurki, wiążę supełki, nadziewam, nawlekam, obwiązuję. Istne szaleństwo. Lniane szaleństwo.

Biały naszyjnik wykonałam z takich materiałów jak: opal, biała muszla, labladoryt. Jest jak letni wiatr. Jak białe żagle. Jak odpoczynek.

(Narwali bzu, naszarpali, Nadarli go, natargali, Nanieśli świeżego, mokrego, Białego i tego bzowego. Liści tam - rwetes, olśnienie, Kwiecia - gąszcz, zatrzęsienie, Pachnie kropliste po uszy I ptak sie wśrod zawieruszył. Jak rwali zacietrzewieni W rozgardiaszu zieleni, To sie narwany więzień Wtrzepotał, wplątał w gałęzie. Śmiechem się bez zanosi: A kto cię tutaj prosił? A on, zieleń śpiewając, Zarośla ćwierkiem zrosił. Głowę w bzy - na stracenie, W szalejące więzienie, W zapach, w perły i dreszcze! Rwijcie, nieście mi jeszcze! )

*

Working with linen yarn always reminds me of the line of Master Julian. Weeping strings, binds flax, stuffed, create. Just like a mad man. Flax crazy. White necklace has been done with such materials as opal, white shell, labladoryt. It's like a summer wind. Like the white sails on the sea. Like the shape of a summer.